De eerste wilde narcissen staan in bloei. In de bosrand bloeit gele kornoelje en de sleedoorn met zijn spierwitte bloemen. In het bos staan al forse pijlvormige bladeren van de gevlekte aronskelk. Kleine bosanemonen ontluiken hier en daar, met meteen ook al een klein bloemknopje. De bladeren van de wilde hyacinten priemen door de dorre beukenbladeren.
Het bos blijft groeien. Op een tweede grote plantplaats aan de rand van het bos worden boompjes geplant. Boven de horizon van het bos steken al enkele maanden twee grote kranen uit. De brug van de Vlasmarktdreef over de RO is daar vorig jaar afgebroken en wordt vervangen door een ecoduct. De werken verlopen vlot maar zullen pas klaar zijn een eind na de bloeitijd van de hyacinten. In de bosranden verschijnen de eerste witte bloemen aan de sleedoorn. En in de randen van de paden zijn de hartvormige bladeren van speenkruid al te zien.
In het bos is het nu planttijd. Het ‘Prima La Musicabos’ waar de aanplanting langs de Lorkendreef vorig jaar van gestart is, wordt afgewerkt. Intussen zijn ook de mooie vrouwelijke bloemen, met hun rode stempels, van de hazelaar te zien. Dat is echt een teken dat de lente eraan komt. De eerste bladeren van de wilde hyacinten priemen door de dode beukenblaadjes. Ook de sneeuwklokjes hebben smalle bladeren met een harde top en kunnen door de bevroren bodem en bladeren priemen. Gelukkig zijn ze bestand tegen een laagje sneeuw en de vorst die zeker nog zal toeslaan. Tot -30°C kunnen ze aan. Dat dankzij zelfgemaakt ‘antivries’ in hun bladeren. Zetmeel uit de bol wordt omgezet in suikers die als ‘antivries’ in de bladeren werken. Omdat ze zo vroeg bloeien, zijn sneeuwklokjes niet afhankelijk van bestuivers om zich voort te planten. Sneeuwklokjes vermeerderen zich vooral door het delen van de bol. Daarom staan ze ook dikwijls met zoveel zo kort bij elkaar. Op warme dagen kan een hommel wel eens op bezoek komen en zorgen voor kruisbestuiving.
Wow! Een dik sneeuwtapijt in het bos. Dat is meer dan 10 jaar geleden. Heerlijk om een boswandeling te maken. De mannelijke katjes van de hazelaar gaan nog wat moeten wachten om te bloeien.
Een echte heerlijke zonnige lentedag. Eindelijk. Maar voor de wilde hyacinten is het hoogtepunt van de bloei voorbij. De hyacinten die al een maand bloeien, beginnen te verwelken. Hun vruchtbeginsels beginnen te zwellen. Wat nu mooi is, is het frisgroen, transparant als een levend ‘glasraam’ van jonge blaadjes aan de bomen. Maar die zorgen er ook voor dat er elke dag minder zonlicht tot op de bosbodem geraakt. Met de hogere temperaturen zijn ook de hommels en zweefvliegen opgedoken. Maar of ze nog voor veel bestuiving van de hyacinten kunnen zorgen, is niet zeker. Daslook staat intussen mooi in bloei.
De Vlasmarktdreef blijft dicht voor wagens tot en met zondag 7 mei. Parkings 2, 3 en 8 zijn daardoor niet bereikbaar met de wagen.
Elke dag komen er meer bladeren aan de bomen. Binnen enkele dagen zal het zonlicht niet meer door de kronen tot op de bosbodem geraken. Hopelijk is de zon de komende dagen van de partij dan blijft de kleurrijke sprookjestijd in het bos nog even duren.
De Vlasmarktdreef blijft dicht voor wagens tot en met zondag 7 mei. Parkings 2, 3 en 8 zijn dan niet bereikbaar met de wagen. Morgen en maandag rijdt de gratis pendelbus tussen het station van Halle en het bos (tot parking 2 aan het bosmuseum) van 9 uur tot 20 uur.
Koud, maar een heerlijk wandelweertje. Ideaal om te genieten van een bos in lentekleuren. De aanhoudende lage temperaturen vertragen alles een beetje. De bosanemonen verwelken trager en blijven op een aantal plaatsen zorgen voor een bloementapijt van witte zonnepanelen die de zon niet uit het oog verliezen. De hoge beuken krijgen trager hun blaadjes. Hier en daar staat er wel al een hoge beuk met jonge blaadjes. Maar het zijn vooral de lage, dunner gebleven beuken die voor een frisgroen glasraam zorgen boven het paarsblauw tapijt van wilde hyacinten. Door de lage temperaturen blijven de bestuivers, hommels, bijen en zweefvliegen weg. Ook de zoete hyacintengeur hangt niet in de lucht. Maar de bloemen zorgen wel voor een sprookjessfeer. Zeker als het zonlicht op de met bloemen gevulde bosbodem geraakt, zorgt het met de schaduw van de bomen voor alle mogelijke tinten blauw en paars. Ondertussen bloeien ook grote muur, éénbes, look-zonder-look en gele dovenetel. Als het niet warmer wordt en de hoge beuken de komende dagen hun bladeren niet uit de knoppen krijgen, zal er zeker nog tot midden volgende week kunnen genoten worden van het sprookjesbos.
Update 28/04: de Vlasmarktdreef blijft gesloten voor wagens tot en met zondag 07/05/2023. Meer info over de toegankelijkheid op: hyacintenfestival 2023.
De weersvoorspellingen van vorige zaterdag zijn intussen helemaal de andere kant opgegaan. Geen hogere temperaturen maar blijvende koude noordoostenwind. Gelukkig met een heerlijk zonnetje, prima wandelweer om het bos in te trekken. Het voordeel is dat de hyacinten volop kunnen genieten van het zonlicht en verder tot bloei komen. Zelfs de flanken van de valleien kleuren elke dag meer paarsblauw. Maar door het koude weer vliegen er ook weinig bestuivers, hommels en zweefvliegen, rond. Dat is niet zo goed, want hyacinten vermeerderen zich hoofdzakelijk via zaad. De bloemknoppen van daslook en éénbes komen stilaan open. Hier en daar staat al een hoge beuk in blad. Maar de meeste wachten op iets warmere dagen om hun bladknoppen te laten ontluiken. Veel is er niet meer nodig. De knoppen schuiven stilaan open. Vooral de zilveren haartjes van de bladranden die al te voorschijn komen, vallen op in het zonlicht.
Een heerlijke dag om te genieten van de lentesfeer in het bos. Het zonlicht geraakt overal nog tussen de kale bomen tot op de bosbodem. Bosanemonen en wilde hyacinten kleuren het bos wit en paarsblauw. Aan de rand van die bloemenzee bloeien intussen ook donkersporig bosviooltje en muskuskruid. Bij éénbes zijn voorlopig enkel de vier bladeren en de bloemknoppen te zien. De wilde hyacinten op de flanken van de valleien zullen waarschijnlijk pas volgende week volop tot bloei komen. De hogere temperaturen vanaf maandag zullen ook invloed hebben op de bomen. De knoppen zullen beginnen uitlopen. Eerst bij de lage, gedomineerde bomen en nadien bij de hoge bomen. Beetje bij beetje zal dan een groen transparant scherm van jonge bladeren de kronen vullen. Het spel van licht en schaduw over de paarsblauwe bloemenzee zal dan helemaal het bos omtoveren in een sprookjesbos.
De aprilse grillen maken het de bosanemonen niet gemakkelijk met afwisselend wat regen en zon. Van de zonnige momenten profiteren ze volop om hun witte bloemblaadjes naar de zon te richten en te laten opwarmen om bestuivers te lokken. Waar bosanemonen en wilde hyacinten samen groeien, zorgen ze voor een wit-paarse bloemenzee in het bos. Op de flanken van de valleien waar enkel wilde hyacinten groeien, blijft de bloei wat achter. Voorlopig verklappen enkel hun smalle groene bladeren dat daar waarschijnlijk in de loop van volgende week ook een blauwpaarse bloemenzee het bos een sprookjessfeer zal geven. De eerste frisgroene beukenblaadjes duiken op in het bos tussen de kale stammen. De bloeiwijze van de gevlekte aronskelk lokt de eerste motmugjes in haar val. Aangetrokken door een door de ‘bruine knots’ geproduceerde aasgeur komen ze nieuwsgierig kijken maar glijden voor een nachtje ‘de ketel’ in waar ze de vrouwelijke bloemen bestuiven en tegen de ochtend een douche stuifmeel over zich krijgen alvorens vrij gelaten te worden en naar de volgende ‘viesriekende’ aronskelk te vliegen. Veel wilde hyacinten moeten nog beginnen bloeien. De hogere temperaturen volgende week zullen daarbij zeker helpen en het bos elke dag dieper blauwpaars kleuren.