Zevenbronnen

Zevenbronnen vormt een uniek stukje natuur in de groene gordel rond Brussel. Op amper 24 hectare ontplooit zich een typisch oud Brabants landschap met beboste heuvels, diepe en natte valleien met hier en daar akkers op de meest vruchtbare plekjes. Steile hellingen bieden een prachtig uitzicht op het landschap.

Zevenbronnen

Fauna en Flora

Typische Brabantse heuvellandbomen sieren hier het bos, zoals beuk, els, eik en gewone esdoorn. De kruidlaag herbergt heel wat soorten, waaronder tongvaren, bittere veldkers, gevlekte aronskelk en grote veldbies.
In het voorjaar zorgen de bloementapijten van bosanemoon, wilde hyacint, dotterbloem voor een levendig spektakel. Meiklokjes, vingerhoedskruid, wilgenroosje en heide zorgen ook later op het jaar voor kleur in Zevenbronnen. De gul aanwezige bloemenvariëteiten trekken heel wat vlinders aan, waaronder de zeldzame grote weerschijnvlinder, de sleedoornpage en de iepenpage.
Zevenbronnen telt momenteel tien vijvers, overblijfselen van de visnijverheid ten tijde van de priorij. Allemaal wemelen ze van het waterleven! Drie grote en een kleine vijver liggen in het domein.
Tijdens de zomer kun je er ’s avonds watervleermuizen zien jagen boven het wateroppervlak.
Zevenbronnen is een ideale plek voor vogelwaarnemingen. In de lucht cirkelen roofvogels op zoek naar een prooi. In de herfst zorgen tal van watervogels voor een drukte van jewelste rond de vijvers. Je komt best gewapend met verrekijker en vogelgids.

Geschiedenis

Zevenbronnen is een cultuurhistorisch belangrijke plaats die je doet mijmeren over lang vervlogen tijden. In 1388 stichtten enkele vrome mannen een augustijnenklooster in Zevenbronnen. Dat domein was toen nog een onderdeel van het Zoniënwoud.
De priorij kende algauw gouden tijden. De priorij haalde haar inkomsten, rechtstreeks of via pachtgelden, vooral uit de land- en bosbouw, uit de exploitatie van molens en uit de viskweek in de vijvers van het domein. Van die oorspronkelijke priorij blijft vandaag niet veel meer over. De vijvers vormen wel nog altijd een belangrijk element in dit domein.
Hoewel de naam van het domein naar ‘zeven bronnen’ verwijst, exploiteerden de kloosterlingen in de 18de eeuw niet minder dan negen vijvers: de ‘Crommenvijver’, de ‘Ruytersvijver’, de ‘Oude Molenvijver’, de ‘Eysputvijver’, de ‘Kerkvijver’, de ‘Vetvijver’, de ‘Fonteynvijver’, de ‘Vierkantvijver’ en de ‘Blontenvijver’.

Het klooster bezat een vermaard scriptorium. De plaats waar monniken en broeders boeken kopieerden en kunstig verluchtten met miniaturen.

De Oostenrijkse koning Jozef II schafte de priorij op 17 maart 1783 af, samen met de kloosters van andere beschouwende orden. Omdat volgens hem in de priorij ‘slechts een louter bespiegelend leven geleid wordt waarbij godsdienst, de staat en de medemens volkomen nutteloos is’. Enkele jaren later werd het domein verkocht. De nieuwe eigenaars maakten zo goed als alle gebouwen met de grond gelijk. Alleen het oude ‘vreemdelingenkwartier’, verblijfplaats voor bezoekers, bleef overeind.

Beheer

De beboste oostelijke flank, met voornamelijk naalhout, wordt om de acht jaar gedund. De laatste dunning dateert van 2011. De grasvelden worden 4 keer per jaar gemaaid. Een deel van het groot grasveld wordt in de zomer gehooid en maar 3 keer gemaaid.

Ontdek nog meer prachtige natuur in Vlaanderen op www.natuurenbos.be