Gelukkig heeft het de voorbije dagen niet te hard geregend. De witte bloemblaadjes van de bosanemonen zijn niet beschadigd en lokken met wat zonlicht hun voor bestuivers zichtbaar verwarmd centrum van de bloem. Op de plateaus verschijnen er elke dag meer bloeiende wilde hyacinten. Maar ook daar zijn nog heel wat planten met bloemknoppen die open moeten gaan en bloeistengels die moeten groeien. Op de flanken van de valleien verloopt de bloei trager. Maar in combinatie met de frisgroene, transparante jonge beukenblaadjes van de lage beuken boven de bloeiende hyacinten zit het bos helemaal in lentesfeer. Heerlijk om al wandelend te genieten en tot rust te komen tussen die zachte lentekleuren en zingende vogels. Intussen bloeien ook de eerste tere bloemen van de éénbes. De bloemknoppen van de Salomonszegel hangen klaar om open te gaan.
