De hoge luchtvochtigheid hult het bos al twee ochtenden in een mistige sfeer. De bloemen van bosanemonen blijven gesloten om hun stuifmeel droog te houden. De lage temperatuur remt de bloei van de hyacinten af. De flanken en glooiingen blijven daardoor ‘groen’, het groen van miljoenen hyacintenbladeren. Die zijn nu en de komende weken intens aan het werken om nieuwe bollen te maken. Waar de bladeren vertrappeld worden, staan vanaf volgend jaar geen planten meer. Ook waar geen hyacinten groeien of op het eerste zicht geen staan, is het van belang om op het pad te blijven. Jonge hyacintenplanten zien er de eerste vier jaar uit als grassprietjes en zijn zo kapot getrapt door wie het pad verlaat om ‘maar’ een foto te nemen. Het bladertapijt van dode beukenbladeren lijkt kaal, maar is helemaal gevuld met piepjonge beukjes. Ook voor hen is het van belang om op de paden te blijven. De eerste twee blaadjes van een kiemende beukennoot lijken op twee olifantsoortjes. Eénbes en Salomonszegel sieren hier en daar de randen van de paden. De paaltjes met de aanduiding van de hyacintenwandeling staan klaar om de bezoekers binnenkort door het paarsblauw sprookjesbos te begeleiden. Vanaf dit weekend start de regeling met de gratis pendelbus. Maar voor een intens bloeiende hyacintenzee, is dit weekend nog te vroeg. Gelieve in het bos ook rekening te houden met de toegankelijkheidsregeling. Pictogrammen geven aan welk pad voor wie is: wandelaar, fietser of ruiter. Als wandelaar of fietser zeker niet de paden gebruiken die voorbehouden zijn voor ruiters aub. Ze zijn niet aangelegd als wandelpad en het kan gevaarlijk zijn.
