Bloeiperiode 2022

De schaduw is het aan het winnen van het licht in het bos. En het is net dat licht en de hogere temperatuur die de voorbije twee maanden de voorjaarsbloeiers de kans heeft gegeven om bladeren en bloemen te krijgen voor de bomen het zonlicht niet meer doorlaten en voor zich houden. De kronen van de bomen groeien steeds meer dicht met blaadjes en die blaadjes worden minder transparant. Enkel op open, zonnige plekken blijven de hyacinten nog even bloeien. De bevruchte bloemen blijven niet als een klokje hangen maar richten zich op. De paarsblauwe kroonblaadjes verwelken en het vruchtbeginsel begint te zwellen. Eind juni, begin juli zullen uit de verdroogde doosvrucht de zwarte zaden vallen. Langs de paden bloeien intussen heel wat andere planten: daslook, Lievevrouwbedstro, éénbes, Robertskruid, bosereprijs, grote muur, gele dovenetel, Salomonszegel, gevlekte aronskelk en look-zonder-look. Witte rapunzel staat klaar om te beginnen bloeien. Op de bladeren van de linde vallen de hoornvormige gallen van de lindehoorntjesmijt op. De periode met een bosbodem omgetoverd in een mooi intens paarsblauw bloementapijt is voorbij.

Niet alle bomen zijn overtuigd dat de lente begonnen is en wachten met blaadjes krijgen. Het gevolg is dat de zon hier en daar tot aan de bloemen geraakt en voor een spel van licht en schaduw over het bloementapijt zorgt. Als de zon achter een wolk verdwijnt, lijken de hyacinten van kleur te veranderen en wordt het bosbodem gevuld met een zachte pastel paarsblauwe kleur onder een transparant licht groen bladerdek. In de rand langs de paden zijn de hartvormige blaadjes van speenkruid nog te vinden, hun gele stervormige bloemen zijn uitgebloeid. Andere lentebloeiers zorgen daar intussen voor kleur: de éénbes met haar sierlijk bloem, daslook, de overhangende bloeistengel van gewone Salomonszegel, bosereprijs met zijn kleine blauwe bloemetjes, look-zonder-look, grote muur en gele dovenetel. De jonge blaadjes van de rode beuken zorgen voor een glasraam van allerlei tinten oranje, rood en bruin. De beukenblaadjes zijn pas enkele dagen oud en ze zitten al onder de hoornvormige gallen van de beukengalmug.

Wolken en zonlicht, dat nog door de ontelbare blaadjes geraakt, zorgen voor vele tinten lichtblauw en dieppaars. Lichtere en donkere schaduwvlekken bewegen over de hyacintenzee. Zweefvliegen en hommels hebben al heel wat hyacinten kunnen bestuiven. Bij sommige bloemen is het vruchtbeginsel al duidelijk aan het zwellen. Daar zullen eind juni, begin juli de zwarte zaadjes uitvallen die hopelijk tot nieuwe hyacinten kunnen uitgroeien. Maar van een zaadje tot een plant met bloemen duurt toch ongeveer 4 à 5 jaar. De eerste jaren kan het kleine bolletje enkel wat blaadjes vormen. Het hoogtepunt van de bloei is voorbij maar voor wie van niet te ver moet komen, blijft een bezoek aan het bos de moeite en een heerlijke lente uitstap.

Door de nog niet volledig met bladeren gevulde boomkronen dringt het zonlicht door en zorgt voor een mooi licht- en schaduwspel op de paarsblauwe bloemenzee.

Gisteren zorgden de zonnestralen nog voor strakke slagschaduwen van de stammen over de paarsblauwe bloemenzee. De voorbije nacht zijn er zoveel blaadjes aan de bomen bijgekomen dat de zon nog met moeite door het bladerdek geraakt. Als de zon achter de wolken verdwijnt is het bos nu gevuld met een zacht diffuus licht en twee pastelkleuren: op de bosbodem het zacht blauwpaars van de hyacinten en daarboven het transparant frisgroen van de jonge beukenblaadjes. Ook de eiken staan bijna volledig in blad. Net als in veel voorbije jaren hebben de bomen 8 à 10 dagen nodig gehad om de hemel boven de hyacinten helemaal te vullen met blaadjes. Die mooie periode met het zacht diffuus licht zal nog enkele dagen duren, maar het zal snel donkerder worden in het bos en de intense paarsblauwe kleur van de hyacinten zal licht blauwgrijs worden. De magische sprookjestijd in het bos is bijna voorbij.

Wie graag van de sprookjessfeer wil genieten op een zonnige dag mag niet lang meer wachten. De weersvoorspellingen zien er niet goed uit voor begin volgende week. Zaterdag 23 april is het de jaarlijkse hyacintenjogging in het bos. Parking 11 (Houtveld) is maar deels beschikbaar. Wie de mogelijkheid heeft, brengt beter tijdens de week een bezoek aan het bos. De hyacinten staan nu volop in bloei. Maar hoog boven de paarsblauwe bloemenzee komen er elke dag ontelbare beuken- en eikenblaadjes bij. Het kronendak zal zich stilaan sluiten de komende dagen en het zonlicht zal niet meer tot aan de bloemen geraken. In de vochtige en kalkrijke valleien maakt de volgende lentebloeier zich klaar om voor een bloementapijt te zorgen: daslook. Net zoals alle andere planten in het bos mag die niet geplukt worden, ook de bladeren niet.

Ruim drie weken hebben de bosanemonen grote delen van het bos gevuld met een witte bloemenzee. Nu zijn ze aan het verwelken. De reservestoffen om volgend jaar, na de narcissen die in maart het bos geel kleuren, terug de bosbodem te bedekken met een witte bloemenzee hebben ze aangevuld in hun wortelstokken. De bladeren van de hyacinten zijn hetzelfde voorbereidend werk voor volgend jaar aan het doen. Maar zij steken de reservestoffen in een nieuwe bol. Tenminste daar waar fotograferende bezoekers de bladeren niet vertrappeld hebben. Voor de hyacinten wordt het een race tegen de tijd om te bloeien en bestoven te geraken. De eiken en beuken zijn volop aan het uitlopen. Elke dag verschijnen er meer jonge frisgroene, nu nog transparante, bladeren aan de bomen. Uitzonderlijk dit jaar is de heerlijke hyacintengeur die al dagen het bos vult. Samen met de roffelende spechten en de zingende vogels maakt dat van een boswandeling een heerlijke, rustgevende belevenis.

De bloeistengels van de hyacinten strekken zich boven hun bladeren uit. Die bladeren gaan door het gewicht van hun lengte (en lange cellen met weinig tussenwanden) steeds meer liggen. Daardoor verschijnt er nu een diepblauwpaars bloementapijt in het bos. De hyacinten blijven heerlijk geuren. Elke dag zijn er meer hoge beuken die boven in hun kruin lichtgroene transparante blaadjes krijgen. Ook de eiken ontluiken verder. Voorlopig geraakt het zonlicht nog voluit tot op de bosbodem en de bloemen. Het is heerlijk wandelen in het bos.

Hyacinten zijn kwetsbaar en gemakkelijk beschadigd, vooral als er op wordt getrapt. Door schade kunnen de bladeren niet meer fotosynthetiseren en een nieuwe bol vormen, waardoor de plant afsterft. Hyacinten hebben vele jaren nodig om zich te vestigen, dus zelfs kleine schade heeft een blijvende impact. Help mee om voor de hyacinten te zorgen door op de officiële paden te blijven. Tegelijk verdicht je ook de bodem niet en kunnen nieuwe planten kiemen. Zo blijft het bos in de lente sprookjesachtig mooi voor de volgende generaties.

Een heerlijke zonnige wandeldag in het bos om te genieten van de lente. De wilde hyacinten zorgen stilaan voor de paarsblauwe sprookjessfeer. Hier en daar krijgt een hoge beuk blaadjes. Elke dag dag is nu anders in het bos. De bosanemonen bloeien nog, maar zullen stilaan toch beginnen verwelken. Elke dag blijven er bloeiende hyacinten bijkomen. De jonge blaadjes aan de kleine dunne beuken zorgen al voor een frisgroen lichtspel boven de bloemenzee. Kom je op bezoek naar het bos, gedraag je dan als een respectvolle gast: blijf op de officiële paden voor wandelaars (dus niet het ruiterpad inwandelen) en verlaat de paden niet om foto’s te nemen, deponeer afval in de vuilbak en hou Woefie aan de leiband. Geniet van je bezoek.