Bloeiperiode 2017

Niet alle hyacinten zijn blijkbaar even mooi of belangrijk. Om een fotootje te nemen, wat van het pad af, mogen er zeer veel sneuvelen volgens sommige bezoekers. “’t Is maar voor de foto.” Volledig kaal gelopen plekken en ontelbare nieuwe “inhammetjes” en “gangetjes” door de bloemen zijn de sporen die achterblijven na de doortocht van smartphonegebruikers en andere kiekjesmakers.  De foto staat voor altijd op instagram. De kale sporen om hem te maken, blijven voor altijd achter in het bos. Hoe verniel je in de kortste keren mooie en beschermde natuur? Te zien in het Hallerbos.

Het bos is nu op zijn mooist. Uitbundig bloeiende wilde hyacinten kleuren het bos paarsblauw en zorgen voor een heerlijke geur. Boven de “olifantsoortjes” van de beukenkiemplanten staan intussen de eerste herkenbare beukenblaadjes. In de randen van de paden bloeien ook bosereprijs, boswederik, bleeksporig bosviooltje, hangende zegge, Salomonszegel en gele dovenetel. De lage temperatuur zorgt ervoor dat de hoge beuken nog geen bladeren krijgen en de hyacinten blijven genieten van rechtstreeks zonlicht. Om het bos niet te beschadigen: blijf aub op de officiële paden, ook om foto’s te nemen.

Veel voorjaarsbloeiers zijn bloeiend te vinden: hier en daar nog bosanemonen, speenkruid, gele dovenetel, grote muur, gevlekte aronskelk, look-zonder-look, éénbes, daslook, witte klaverzuring,  Salomonszegel en bosviooltjes. De wilde hyacinten met de als het ware door het bos zwevende jonge frisgroene beukenblaadjes zorgen voor een feeërieke sfeer, de natuur op haar mooist. Door de aanhoudende lage temperatuur krijgen de hoge beuken nog geen bladeren. Zeker tot 1 mei blijft het elke zonnige dag genieten van het sprookjesbos. Minder goed nieuws is dat sommige bezoekers het nog altijd nodig vinden om de officiële paden (meer dan 40 km, dus ruim voldoende) te verlaten om een foto te nemen en daarbij bloemen en jonge kiemplanten van bomen plat lopen en de bosbodem verdichten. Dat worden allemaal kale plekken waar vanaf nu hyacinten geen kans meer maken. Hoe dom en respectloos voor deze magisch mooie maar kwetsbare natuur die mensen van alle continenten hier komen bewonderen.

Een zonovergoten dag. Heerlijk om te verdwalen in de kleuren en geuren van het sprookjesbos. Diep paarsblauw is de hyacintenzee nu in grote delen van het bos. Gewone salomonszegel bloeit. De Stad Halle doet een extra inspanning voor de bezoekers en zorgt voor een tweede gratis pendelbus op zaterdag 22 april van 12 uur tot 18u30, op zondag 23 en 30 april en maandag 1 mei tussen 15 uur en 18u30. Zaterdag is er de jaarlijkse hyacintenjogging. Wie kan en rustig van het bos wil genieten, komt beter op een andere dag. Zeker tot het eind van de maand is elke zonnige dag goed om de magische lente in het echt te beleven in het bos. Maar graag steeds op de officiële paden blijven aub. De bladeren van de hyacinten zijn nu volop nieuwe bolletjes aan het maken. Waar ze vertrappeld worden, wordt geen nieuwe bol gemaakt en staat vanaf volgend jaar geen plant meer. Wie op de bosbodem trapt waar geen bloemen staan, verdicht op die plaats de bodem. Zaadjes van hyacinten gaan daar nooit meer kunnen kiemen. Het piepklein worteltje dat uit het zaad komt in september geraakt niet in de bodem. Nieuwe planten krijgen zo geen kans.

Door de lage temperatuur krijgen de hoge beuken nog geen bladeren en blijven er wilde hyacinten wachten om te ontluiken. Zeker tot het eind van de maand blijft het sprookje duren. Elke zonnige dag loont het de moeite om de lente in het echt te beleven in het bos. Lage beuken hebben transparante groene blaadjes en samen met het paarsblauw bloementapijt zorgen ze voor een feeëriek schouwspel. Tijdens de week is het rustig in het bos. Zaterdagnamiddag 22 april is er de jaarlijkse hyacintenjogging. Heel die dag kan er niet geparkeerd worden op het Houtveld. Wie kan, komt beter op een ander moment. Ook dit weekend zijn P2, P3 en P8 niet bereikbaar met de wagen en rijdt er een gratis pendelbus. Op een deel van P8 is er nu een tijdelijk keerpunt voor bussen, gelieve dat te respecteren en daar niet te parkeren aub. Vandaag en morgen is ARTE Frankrijk in het bos voor opnames voor een documentaire over wilde hyacinten. Bewonderenswaardig hoe die cameraman vanop het pad, zonder ook maar een voetstap tussen de bloemen te hoeven zetten of een sluippaadje te moeten inlopen, schitterende beelden maakt.

“t Is maar voor de foto.” Zoveel keer hetzelfde excuus om toch maar naast het pad in een door eerdere bezoekers gemaakt inhammetje te gaan staan of in een ’s ochtends nog niet bestaand sluippaadje te lopen. “Er staan hier toch geen bloemen?” Ja, nu niet meer, enkele dagen geleden of deze ochtend nog wel. Een op wereldschaal zeldzame vegetatie, Europees beschermde topnatuur, gebonden aan oude bossen, die er zeer lang over gedaan heeft om te worden wat ze is, totaal niet bestand tegen betreding.  Zo prachtig dat mensen van over heel de wereld terecht willen komen genieten. Maar op de tijd van een foto nemen kapot gelopen wordt. Toch dik zonde. Ze staan nog niet eens allemaal in bloei. De magische tijd begint pas. Ervan genieten en foto’s nemen kan echt ook vanop het pad. Gelukkig zijn er zeer veel bezoekers die de unieke maar kwetsbare lentepracht wel respecteren.

Na een regenachtige ochtend toch heerlijk wandelweer om de lente te beleven in het bos. De tere paarsblauwe bloemen van de wilde hyacinten vullen steeds meer het sprookjesachtig bos. En toch blijven er heel wat bloemknoppen wachten om te ontluiken. De komende 10 dagen wordt het bos elke dag mooier, met meer bloeiende hyacinten. Gelieve de wondermooie, maar kwetsbare vegetatie mee te beschermen door niet tussen de bloemen te lopen om foto’s te nemen of om ergens tussen de bloemen op een boomstam te gaan zitten aub. Wilde hyacinten kunnen helemaal niet tegen betreding. Waar ze kapot gelopen zijn, komen ze niet meer terug.

Fris maar heerlijk wandelweer om te genieten van de kleurrijke lente in het bos. De sprookjessfeer komt stilaan tot leven, zeker als het zonlicht de hyacinten streelt en het bos diep blauwpaars maakt. En toch wachten veel hyacinten op de plateaus, maar vooral in de valleien, op warmer weer om te ontluiken. Intussen bloeit ook de mooie éénbes en staan de eerste bloemknoppen van daslook klaar.

Het sprookjesbos komt stilaan tot leven. De bosanemonen bloeien uitbundig en zorgen op zonnige dagen voor stralende witte bloementapijten. Waar de zon vanaf ’s morgens tot op de bloemen geraakt, kleuren wilde hyacinten het bos paarsblauw. Maar ook op die plaatsen staan nog veel planten met bloemknoppen. Op de flanken van de valleien, die minder zonlicht krijgen, verloopt de bloei traditiegetrouw trager. Vorige herfst waren er veel beukennootjes en dat valt nu op. Langs de paden krioelt het van jonge beukjes. Ze zijn te herkennen aan hun twee ‘olifantsoortjes’, de twee eerste blaadjes aan de kiemplant, die helemaal niet op beukenblaadjes lijken. Hier en daar zijn al lage beuken te vinden met beukenblaadjes. Jonge beukenblaadjes hebben een gewimperde bladrand. Plantenliefhebbers zullen de bijna in de paden groeiende schedegeelster met fijne rolronde bladeren herkennen. Een van de meest zeldzame plantjes in het bos. Er is ook minder leuk nieuws. Het bos staat nog niet helemaal in bloei en langs de randen van de paden zijn de sporen van fotografen en smartphonegebruikers al te vinden: plaatsen waar ze gelegen, gezeten of gelopen hebben op de bloemen. Hoe spijtig!