Bloeiperiode 2023
Toestemming voor commerciële of professionele fotoshoots, met of zonder modellen, of filmopnames dient aangevraagd te worden via het filmloket. In het Hallerbos is het belangrijk om steeds overal op de paden te blijven, ook voor het maken van foto’s en filmopnames. De bodem en de vegetatie zijn zeer gevoelig voor betreding.
Het gebruik van drones is niet toegestaan in het bos.
Waar de warmte van de zonnestralen niet geraakt, blijft het kantwerk van de nachtvorst nog een tijdje zichtbaar. De blauwgroene bladeren van de wilde narcissen priemen door het dorre bladertapijt. Hier en daar is het begin van een gele bloemknop te zien. Ook de grasgroene bladeren met een ‘boegvormige’ top van de wilde hyacinten komen al piepen, maar dat is niet uitzonderlijk in deze periode. De bladeren van de gevlekte aronskelk zijn al verder ontwikkeld. In de bosrand bloeien de gele kornoelje en de hazelaar. De gele kornoelje met kleine gele bloemen. De hazelaar met zijn opvallende gele mannelijke katjes. De vrouwelijke bloemen vallen minder op. Ze hebben geen bloemblaadjes en bestaan enkel uit een kleine bloemknop waaruit de rode stempels steken. Die zijn kleverig en klaar om het stuifmeel op te vangen dat de wind uit de mannelijke katjes blaast. Op rozen vallen de rozenmosgallen van de rozenmosgalwespen op. De bolvormige, mosachtige gallen zijn als ‘appartementsgebouwen’ met meerdere broedkamers voor de larven. Met een beetje geluk is een ree te zien. Wie thuis een verrekijker heeft, brengt die best mee. Nu er nog geen bladeren aan de bomen en struiken zijn, is dat echt plezant om de dieren rustig mee te observeren. De brug centraal in het bos over de RO wordt in de zomer, na het bouwverlof, afgebroken (of reeds na 15 mei). In de plaats komt een 65 m breed ecoduct. Voor wandelaars en fietsers is een 5 m breed pad voorzien. Als voorbereidende werken zullen voor 15 maart bomen geveld worden waar de taluds van het ecoduct komen.
Sneeuwklokjes, de eerste tekenen dat de winter stilaan overgaat in de lente. Hun smalle bladeren met een harde top priemen door de bevroren bodem en bladeren. Gelukkig zijn ze bestand tegen een laagje sneeuw en de vorst die zeker nog zal toeslaan. Tot -30°C kunnen ze aan. Dat dankzij zelfgemaakt ‘antivries’ in hun bladeren. Zetmeel uit de bol wordt omgezet in suikers die als ‘antivries’ in de bladeren werken. Omdat ze zo vroeg bloeien, zijn sneeuwklokjes niet afhankelijk van bestuivers om zich voort te planten. Sneeuwklokjes vermeerderen zich vooral door het delen van de bol. Daarom staan ze ook dikwijls met zoveel zo kort bij elkaar. Op warme dagen kan een hommel wel eens op bezoek komen en zorgen voor kruisbestuiving.
Ook bij de gele kornoelje verschijnen voorzichtig de bloemen. De mannelijke katjes van de hazelaar lopen uit en wachten op de eerste warmere dagen om hun stuifmeel via de wind de wereld in de sturen.
In het bos is het nu planttijd. Het plantgoed dat voorlopig in bundels in de grond zat om het te beschermen tegen uitdroging, wordt naar de plantplaatsen gebracht. Delen in het bos waar de fijnsparren in grote groepen afgestorven zijn door een aantasting van de letterzetter, een vervelende kever voor een aantal boomsoorten, zijn intussen heraangeplant met verschillende loofhoutsoorten. En tussen het Hallerbos en het Lembeekbos is een stukje bijgeplant aan het ‘Heldenbos’ waar in 2021 de eerste bomen werden geplant.